Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

35 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ - ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ !!!!!!!

Εκείνο το απόγευμα είχαμε πάει στο σπίτι της γιαγιάς μου . 
Η γιαγιά μου έμενε σε μια μονοκατοικία , στην Τριανδρία .
Εγώ ήμουν πολύ χαρούμενη γιατί είχαν έρθει και τα ξαδέρφια μου από το Καλοχώρι .
Όλο το απόγευμα παίξαμε στην αυλή , φάγαμε παγωτό .!!!!!!!
Πόσο στεναχωρέθηκα όταν η μαμά μου μου είπε ότι έπρεπε να γυρίσουμε σπίτι .
<< Ας κάτσουμε λίγο ακόμα μαμά !!!!!!!!!!>>έλεγα εγώ 
ενώ η αδερφή μου γκρίνιαζε μέσα στο καρότσι .

<<Όχι πρέπει να φύγουμε . Σε λίγο θα έρθει και ο μπαμπάς από τη δουλειά  . Να τον βάλω να φάει .
Και η θεία θα φύγουν σε λίγο .>>

Και πραγματικά φύγαμε . 
Τελικά όμως πολύ σύντομα θα ξανασυναντιόμασταν  !!!!!!!!!!!!!!


Στο σπίτι η μαμά έβαλε το μπαμπά να φάει 
 και στη συνέχεια  ο μπαμπάς μου.κάθισε στο καναπέ, στο παιδικό δωμάτιο να δει μπάλα!!!!!!! .
Δίπλα η αδερφή μου , κοιμόταν στο κρεβατάκι της . 
Εγώ καθόμουν με τη μαμά μου έξω  στο μπαλκόνι .
Θυμάμαι τη μαμά μου που καθόταν με τα πόδια απλωμένα πάνω στα κάγκελα του μπαλκονιού.
Τι ωραία βραδιά .!!!!!!!!!!


Και ξαφνικά !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΩΣΤΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΣΕΙΣΜΟΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Θυμάμαι 
Ένα μεγάλο βουητό!!!!!!!
Το μπαλκόνι κουνιόταν πέρα δώθε 
και η μαμά μου  έπεσε από την καρέκλα .

ΚΩΣΤΑ !!!!!!!!!!ΚΩΣΤΑ !!!!!!!!!!!!!
ΣΕΙΣΜΟΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!

Ο μπαμπάς μου άρπαξε την αδερφή μου από το κρεβατάκι
η μαμά μου εμένα 
και κατεβήκαμε  κάτω με το που σταμάτησε  ο σεισμός .

Όλος ο κόσμος ήταν με τις πιτζάμες και τις παντόφλες
και  τα μωρά  κλαίγανε!!!!!!!!!!

Ακόμα θυμάμαι τα κλάματα που πάτησα 
από τον φόβο μου 
όταν είδα τη γειτόνισσα 
με μια πράσινη κρέμα  σε όλο το  πρόσωπό  της .

Τότε ο μπαμπάς μου συνηδητοποίησε ότι είχε ξεχάσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου .
Ανέβηκε λοιπόν επάνω στο διαμέρισμα για να πάρει τα κλειδιά .

Αυτό ήταν .!!!! Εκείνη την ώρα έγινε  ένας μετασεισμός 
και η μαμά μου λιποθύμησε από το φόβο της 
επειδή ο μπαμπάς είχε ανέβει στο διαμέρισμα.


Όλοι μαζί τελικά μπήκαμε  σε ένα φορτηγάκι που είχε ο μπαμπάς μου
πήγαμε πήραμε και τα ξαδέρφια μου από τη γιαγιά μου 
και εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε στο φορτηγάκι .

Όλο το βράδυ η γη κουνιότανε !!!!!!!!

Ο σεισμός έγινε αισθητός στη μισή Ελλάδα και σε μεγάλο μέρος των Βαλκανίων, αφού το εστιακό του βάθος ήταν μόλις 11 χιλιόμετρα.






Τις επόμενες μέρες και για αρκετές μέρες 
μείναμε σε μία σκηνή .
μέσα στο γήπεδο του Αχιλλέα στη Τριανδρία 
όπως και πολλοί άλλοι κάτοικοι.

Θυμάμαι που περνούσε ο στρατός και μας έφερνε
γάλα και ψωμί !!!!!!

Οι μεγάλοι μιλούσαν και έλεγαν 
για ανθρώπους που σκοτώθηκαν 
και για μια πολυκατοικία που είχε πέσει 
Λέγαν και για κάτι χρώματα που  έβαζαν στις πολυκατοικίες 
αναλόγως με τις ζημιές που είχαν πάθει.



Μείναμε αρκετό καιρό στο γήπεδο .
Σχεδόν όλο το καλοκαίρι 
Κανείς δεν ήθελε να γυρίσει στα διαμερίσματα 
Η αδελφή μου εκεί περπάτησε !!!!!!!!!!!

Κάποια στιγμή ( αρχές Σεπτέμβρη )γυρίσαμε στο σπίτι μας .
Η πολυκατοικία μας ευτυχώς είχε  πράσινο χαρτί .

Για αρκετό καιρό όμως έβλεπες στα μάτι των ανθρώπων το φόβο .
Και για αρκετό καιρό υπήρχε δίπλα από την πόρτα μία βαλιτσούλα με τα απαραίτητα .
σε περίπτωση που γίνει πάλι σεισμός .


Μία διαφορετική ανάρτηση από όλες τις άλλες .
 Όμως κάποια γεγονότα μένουν χαραγμένα στη μνήμη μας 
όσα χρόνια και αν περάσουν
και όσο μικροί και αν είμαστε  τότε  .

ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΟ  3 ΧΡΟΝΩΝ. 






( κάπως έτσι ήμασταν κι εμείς )















8 σχόλια:

  1. ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΚΙΚΗ! ΓΙ΄ΑΥΤΟ Σ΄ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΧΩ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ! ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΤΟΣΟ ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ! ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕΣ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΣΟ ΓΛΑΦΥΡΑ, ΠΟΥ ΕΝΟΙΩΣΑ ΣΑ ΝΑ ΕΒΛΕΠΑ ΤΑΙΝΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο σεισμός είναι από τα φυσικά φαινόμενα που κάνουν τον άνθρωπο να επανέρχεται απότομα στο πραγματικό του μπόι. Τρομερό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου,ίδιες εμπειρίες ,ίδια γεγονότα σε αυτήν εδώ τη μικρή Ελλαδίτσα μας.Τα έζησα πιο πρόσφατα αλλά από μικρή τρέμω τον εγκέλαδο.Και τον φοβερό σεισμό του Αιγίου ,και τον τρομερό σεισμό της Αθήνας το Σεπτέμβρη 1999 και τον σεισμό της Ηλείας το 2008 λίγο πριν γεννήσω.Εξαιρετική η περιγραφή .Για αυτό η παιδική ηλικία είναι η πιο σημαντική ηλικία του ανθρώπου.Όλα τα βιώματα ,χαράζονται για πάντα στον φλοιό του εγκεφάλου μας!!!!!Όμως πρέπει πια να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς...δυστυχώς!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγκλονιστική τόσο η εμπειρία όσο και η περιγραφή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φοβερή ανάρτηση! Πραγματικά μας μετέφερες το κλίμα της ημέρας! Για άλλη μια φορά, μού κράτησες αμείωτο το ενδιαφέρον ως το τέλος!
    Τα φιλιά μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ καλή ανάρτηση!!!!!Μπορεις να επισκεπτεις το blog μου και να μου πεις τη γνωμη σου??(Ειναι καινουριο).... http://greektipsandtricks.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χρονια σου πολλα γλυκο παιδι και γλυκια δασκαλα της μπλογκοσφαιρας!!!! Να εισαι παντα ετσι τρυφερη, αγαπησιαρα και καλοψυχη. Δεν γιορταζεις σημερα??

    Η αναρτηση για το σεισμο οντως ξεχωριστη. Και εγω τοσο ημουν. Δεν θυμαμαι τιποτα απο τοτε.... Συγκλονιστικες φωτογραφιες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 3 ετων.. έντονες αναμνήσεις.. αλλά να μην επαναληφθούν!!!
    καλό καλοκαίρι Κική !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας

  Οι Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις των γονιών, αλλά και των παππούδων και γιαγιάδων, αναβίωσαν την Τετάρτη στη γιορτή μας στο 56ο Νηπιαγωγεί...