1) ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ.

                       Την Πέμπτη  από το πρωί μέσα στην τάξη υπήρχε ένας παράξενος πίνακας.

Τα παιδιά εκεί που  έπαιζαν έριχναν κλεφτές ματιές και ξαναγυρνούσαν στο παιχνίδι. Με την ώρα όμως όλο και πιο πολύ τραβούσε τη προσοχή τους. Πηγαδάκια και συζητήσεις άρχισαν να γεννιούνται.

Έχει πολλά κεφάλια.

Έχει και ζώα.

Πως είναι έτσι;

Δεν μου αρέσει.

Κοίτα έχει ένα μεγάλο μάτι που είναι φως.

Σιγά σιγά όλα τα παιδιά άρχιζαν να μαζεύονται γύρω από τον παράξενο πίνακα.Είχε έρθει η ώρα να εκμεταλλευτώ το ενδιαφέρον των παιδιών και μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση ξεκίνησε.

Είναι ένας πίνακας.

Δεν μοιάζει όμως με τους άλλους πίνακες 

Δεν έχει χρώματα

Δεν έχει καλά σχήματα

Είναι σαν κολλάζ. 

Όχι είναι σαν παζλ

Πω πω .Όλα είναι ανακατεμένα.

Καλά το άλογο τι κάνει εκεί;

Κυρία πόλεμος γίνεται;Κάτω είναι ένας άνθρωπος ξαπλωμένος.

Και μία μαμά κρατάει ένα παιδάκι και κλαίει; Πέθανε.;

Όχι αυτή . Το μωρό. Το σκότωσαν και η μαμά κλαίει.

Τελικά η συζήτηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έπεσε μία .βόμβα κάπου και όλοι έγιναν κομμάτια και πέθαναν.Και επειδή ήταν νύχτα ένας άνθρωπος με ένα φως έψαχνε να βρει την οικογένεια του.

(όχι και πολύ μακριά από την αλήθεια).Ο ζωγράφος  ήταν θυμωμένος, νευριασμένος, μπερδεμένος, λυπημένος, φοβισμένος.

Είπα στα παιδιά το τίτλο του πίνακα( Γκουέρνικα) , το όνομα του ζωγράφου( Πικάσο) και εξήγησα το θέμα του πίνακα.

Τα παιδιά παρατήρησαν τα μεγάλα μάτια και χαρακτηριστικά, τον φόβο και τον πόνο. Δεν τους άρεσε γιατί δεν είχε χρώματα.Κατάλαβαν όμως ότι όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα του πολέμου.Και όπως είπε η Ανθή <<αφού είχε πόλεμο από που να αγοράσει μπογιές ο ζωγράφος, τα έκανε όλα με ένα μολύβι>> Πιο πολύ όμως τα εντυπωσίασε που έμοιαζε με κολλάζ.

 Καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα για τον πόλεμο.

Είναι άσχημο πράγμα.

Σκοτώνει τους ανθρώπους.

Σκοτώνει τα ζώα.

Κάνει τους ανθρώπους και τα ζώα να πονάνε .

 Δεν μπορούμε να αγοράσουμε μπογιές.

Ούτε παιχνίδια.

Όλα είναι μαύρα.

Όλοι ζητάνε βοήθεια.

 Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε κι εμείς  εικόνες που μας έρχονται   στο νου όταν ακούμε πόλεμο,  τις κόψαμε και δημιουργήσαμε τον δικό μας πίνακα, σαν το πίνακα του Πικάσο

                                    Μετά το φαγητό κάναμε το φύλλο εργασίας

(Ουπς!!!!Τα ξέχασα στο σχολείο των παιδιών) 

και με τις παρακάτω εικόνες

1) Παίξαμε memory

2)Ένα παιδί περιέγραφε την εικόνα και τα υπόλοιπα έπρεπε να βρουν ποια είναι και να την βάλουν  στη θέση της.