Τη Δευτέρα διαβάσαμε
το καταπληκτικό βιβλίο
της συναδέλφου ΝΙΝΑ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ
με την εκπληκτική εικονογράφιση του Νίκου Γιαννόπουλου
<<Ονειροπαγίδα>>
<<Μια κλεμμένη ονειροπαγίδα . Δύο φυλές Ινδιάνων . Δύο παιδιά .
Πολλά συναισθήματα .Θυμός οργή, φόβος , λύπη , χαρά
και στο τέλος η αγάπη>>
Με αφορμή την ιστορία λοιπόν που διαβάσαμε
ασχοληθήκαμε με τα συναισθήματα .
Για αρχή ζωγραφίσαμε τι μας άρεσε από τα παραμύθι
και τους ήρωες της ιστορίας .
Ψηλό Βουνό
Μαύρο Γεράκι
Βρώμικη Κάλτσα
Γελαστό Λουλούδι
Λυπημένο Δεντράκι
Παρατηρήσαμε ότι τα ονόματα τους είναι διαφορετικά από τα δικά μας .
Επικεντρωθήκαμε στους δύο ήρωες .
Είπαμε πότε είμαστε εμείς λυπημένοι και πότε χαρούμενοι .
Είδαμε τις παρακάτω εικόνες
και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε
ποια δείχνει χαρούμενο πρόσωπο
και ποιο λυπημένο .
Είδαμε όμως και άλλες φατσούλες
και προσπαθήσαμε να βρούμε τι νοιώθουν
και να πούμε εμείς νοιώθουμε με αυτό το τρόπο .
Παίξαμε με το ζάρι .
Ανάλογα τι μας τύχαινε
βάζαμε την αντίστοιχη εικόνα στο παιδάκι
και λέγαμε τι νοιώθει και γιατί .
( το ζάρι και τα συναισθήματα είναι από την Τσιρίμπαση Ελένη)
Στη συνέχεια καθίσαμε κι μεις σε κύκλο
όπως και οι Ινδιάνοι
και βρήκαμε ένα καινούριο όνομα
ο καθένας για τον εαυτό τους .
Το όνομα θα έπρεπε να είναι από τη φύση
και το επίθετο ένα συναίσθημα.
Το παρουσιάσαμε στους άλλους
και φτιάξαμε τη ζωγραφιά του .
Φτιάξαμε και παίξαμε
με το τροχό των συναισθημάτων
και αναγνωρίζαμε το συναίσθημα που πετυχαίναμε
Βάλαμε στη κατάλληλη σκηνή
τα σωστά παιδάκια .
Παίξαμε κουκλοθέατρο με τις κούκλες που φτιάξαμε
δημιουργώντας διάφορες ιστορίες.
Μιλήσαμε για τους δικούς μας φόβους .
Τους καταγράψαμε σε φτερά
και φτιάξαμε καπελάκια που είχε τόσα φτερά όσοι και οι φόβοι μας .
Φτιάξαμε μια μεγάλη ομαδική εργασία .
Γύρω από τη φωτιά
πετάμε το φόβο μας μέσα στη φωτιά
και ο φόβος μας γίνεται καπνός
και φεύγει μακριά .
Δεν είναι όμως τόσο εύκολο .
Πρώτα βάψαμε αυτές τις χαρτοσακούλες .
Βάλαμε μέσα τα καπελάκια με τους φόβους μας
Τα κλείσαμε
και προσπαθήσαμε να τα κάνουμε
σαν τα σπιτάκια των Ινδιάνων.
Πήραμε τα σπιτάκια
και με τη συνοδεία μουσικής
έπρεπε να ακολουθήσουμε μία δύσκολή διαδρομή .
Και επιτέλους φτάσαμε στη μεγάλη φωτιά .
Χορέψαμε γύρω από αυτή τραγουδώντας
Ζουμπαλά , Ζουμπαλά και ζουμπαλάγια
Σαν τους Ινδιάνους γύρω από τη φωτιά
Τους φόβους μου διώχνω μακριά
Ζουμπαλά , Ζουμπαλά και ζουμπαλάγια
Όλοι οι φόβοι μου έγιναν καπνός
και δεν φοβάμαι πια εγώ !!!!!!!!!!!!!!!!!
Πετάξαμε τα σπιτάκια με τους φόβους στη φωτιά
και συνεχίσαμε το χορό και το τραγούδι
και φυσικά φτιάξαμε τις δικές μας ονειροπαγίδες .
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας
κάναμε και τα παρακάτω φύλλα εργασίας
Πολύ ωραία ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική προσέγγιση!!! Πολλά μπράβο σας!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πρωτοθαυμάσει κανείς;;!!!! Υπεροχη δουλειά!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τι να πρωτοθαυμάσω Κική! Εξαιρετική δουλειά!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάσια προσέγγιση ,εξαιρετικές όλες οι δραστηριότητες Κική και ΥΠΕΡΟΧΗ αυτή που οδήγησε στο πέταγμα των σπιτιών -φόβων στη φωτιά!!!!!!!Συγχαρητήρια και πολλά μπράβο στα παιδάκια σου και σε σένα!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια Κική!!!!!!Καταπληκτική δουλειά!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πολύ ωραία. Μπράβο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική προσέγγιση του παραμυθιού!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΚΙΚΗ!!!!!!!! ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια όλα!!!Το απογείωσες το θέμα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΣΧΟΛΙΑΣΩ ΒΡΕ ΚΙΚΗ!!!! ΥΠΕΡΠΛΗΡΗΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!!Η ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΠΟΥ ΡΙΧΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Κική! Μια πολύ ξεχωριστή, ινδιάνικη... προσέγγιση του φόβου!!! εκπληκτικό υλικό και υπέροχες ιδέες! Ευχαριστούμε που τις μοιράστηκες μαζί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή