Όταν κάνουνε πόλεμο
η γη έχει πονόλαιμο
πονάει η καρδιά της
και κλαίνε τα παιδιά της
κι όλο κάνουνε πόλεμο
κι άντε με τον πονόλαιμο
τον άρρωστο λαιμό της
από τον πόλεμό της.
Ενάντια στον πονόλαιμο
στον πόνο και τον πόλεμο
υπάρχει μια ασπιρίνη
άνθρωποι, πέστε Ειρήνη.
Σήμερα διαβάσαμε το υπέροχο ποίημα του Γιώργου Μαρίνου.
Το συζητήσαμε με τα παιδιά
βρήκαμε τις εικόνες του ποιήματος
και τα παιδιά προσθέσαν τις δικές τους ιδέες /εικόνες.
Όταν κάνουμε πόλεμο:
-οι παιδικές χαρές κλαίνε γιατί δεν πάνε τα παιδιά να παίξουν.
-το ουράνιο τόξο κλαίει γιατί έχασε τα χρώματα του
-η τούρτα είναι στεναχωρημένη γιατί τα παιδιά δεν κάνουν γενέθλια
-το ζωάκι είναι φοβισμένο και τρέχει να σωθεί από τη φωτιά. κτλ.
Όλα αυτά είναι εικόνες που βλέπει ο φαντάρος και στεναχωριέται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου